Instituti Italian i Kulturës në bashkëpunim me shtëpinë botuese DITURIA ka kënaqësinë të prezantojë botimin në gjuhën shqipe të librit “Arkitektja” me autore Melania Mazzucco.
Fitues i çmimit Stresa 2020, seksioni i letërsisë artistike – Fitues i çmimit Giuseppe Dessì 2020, seksioni i letërsisë artistike – Finalist i çmimit letrar “Rapallo” 2020 për shkrimtaret gra – Finalist i çmimit letrar Corrado Alvaro.
02/04/2025 12:30 PM
Biblioteka Kombëtare – Qendra “Sotir Kolea”.
Ruga e Elbasanit – Tiranë
Hyrja e lirë
“Arkitektja” Melania Mazzucco i rikthehet romanit historik, pasionit të saj për artin dhe interpretuesve të tij. Ndërsa rrëfen lavditë, intrigat, dhunën dhe mjerimet e Romës papale dhe entuziazmin e një shekulli që ishte sa fanatik aq edhe i lirë, na shfaq portretin e një gruaje të jashtëzakonshme të viteve Gjashtëqind, shumë e aftë për të mos i bërë njerëzit të flasin për të dhe për të fshehur guximin dhe ëndrrat e veta në mënyrë që të mund të përmbushë veprën që do t’i shpengonte një jetë të tërë: ndërtimin e një vile origjinale në kodrën me pamje nga Roma, të dizenjuar, projektuar dhe realizuar nga ajo, Plautilla, e para arkitekte femër në historinë moderne.
Pas diplomimit në Historinë e Letërsisë Moderne dhe Bashkëkohore Italiane dhe studimeve pranë Qendrës Eksperimentale Kinematografike, Melania Mazzucco filloi të shkruante për kinemanë dhe të bashkëpunonte si redaktore me Institutin e Enciclopedisë Italiane. Një tregimtare e ndjeshme, e aftë për të krijuar komplote komplekse narrative, të luajtura në nivele të ndryshme hapësiro-kohore, vendosi veprat e saj të para kryesisht në të kaluarën. Romani i parë, Il bacio della medusa (1996), një histori tragjike e dashurisë femërore dhe luftës kundër konventave shoqërore në fillim të viteve Nëntëqind në Torino, u pasua nga La camera di Baltus (1998), Lei così amata (2000) dhe Vita (Çmimi Strega 2003), një rievokim i ngjeshur, pezull mes përrallës imagjinare dhe kujtesës historike, i ngjarjeve të familjes së autorit që emigroi në Shtetet e Bashkuara në fillim të shekullit të kaluar. Me Un giorno perfetto (2005, nga i cili u bazua filmi i Ferzan Ozpetek), Melania Mazzucco krijoi një përrallë korale bashkëkohore dhe dramatike të vendosur në një ditë të vetme të jetuar në kaosin e Romës së sotme. Në vitin 2008, ajo botoi La lunga attesa dell’angelo (2008, Çmimi Bagutta 2009), histori e ditëve të fundit të jetës së Tintoretto-s, historinë e të cilit e rimorri tek Jacomo Tintoretto e i suoi figli (2009), ndërsa në vitin 2012 botoi romanin Limbo, një roman bashkëkohor në të cilin një grua ushtare kthehet nga shkretëtira afgane për t’u matur me të tjera shkretëtira, edhe më intime, si dhe përrallën Il bassotto e la regina. Në vitin 2013 botoi romanin Sei come sei, historia e një çifti homoseksual që lufton kundër paragjykimeve. Në vitin 2014 botoi vëllimin Il museo del mondo, në të cilin përmblodhi pesëdhjetë e dy kryevepra arti, të zgjedhura prej saj, dhe historitë e lidhura me to, të treguara gjatë një viti në gazetën la Repubblica në një rubrikë javore. Ndër veprat e saj më të fundit janë romanet Io sono con te (2016) dhe L’architettrice (2019), Il museo del mondo delle donne (2023), eseja biografike mbi Saverio Tutino-n La forza delle memorie. L’Archivio dei diari di Pieve Santo Stefano (2024) si dhe biografia e aktores së filmave pa zë, D. Karenne Silenzio (2024)