Tirana në prezantimin e operas Trovatore, një opera në katër akte nga Giuseppe Verdi.
Orkestra e Teatrit Kombëtar të Operas dhe Baletit do të drejtohet nga Maestro Andrea Solinas.
11 – 12 – 13 Dhjetor 2025 në orën 19:00
Teatri Kombëtar i Operas dhe Baletit
Biletat në shitje: çdo ditë 10:00 – 14:00 / 16:00 – 20:00
Andrea Francesco Solinas, i lindur në vitin 1985, është pianist dhe dirigjent. Ai u diplomua me rezultate të shkëlqyera për piano në moshën 21 vjeç dhe vazhdoi studimet në akademitë e Pinerolo-s dhe Fiesole-s. Pasi filloi karrierën solo, ai bashkëpunoi me këngëtarë operash dhe performoi në teatro si Fondazione Arena di Verona dhe Teatro Verdi në Trieste. Filloi të dirigjonte në moshën 22 vjeç dhe u diplomua me rezultate të shkëlqyera pranë Konservatorit “G. Verdi” në Milano në vitin 2022. Debutoi si drejtues orkestre në vitin 2014 në Sassari duke dirigjuar Mozartin dhe u bë drejtor artistik i Polifonica Santa Cecilia (2015-2017). Ka punuar me orkestra të shumta italiane dhe ndërkombëtare, duke përfshirë ato të Milano-s, Benevento-s dhe Festivalin Puçini. Që nga viti 2017, ka qenë Drejtor Muzikor i orkestrave Torre del Lago dhe Sassari. Ka dirigjuar në Kinë, Turqi (Samsun, Ankara, Mersin) dhe Rumani, ku ishte finalist në konkursin BMI 2022. Në vitin 2024, dirigjoi operan Requiem të Verdi-t në Stamboll, dhe në vitin 2025, hapi sezonin me La Bohème në Mersin, ku ka qenë Drejtor i Përgjithshëm i Muzikës që nga janari 2024.
Opera Trovatore e Giuseppe Verdi-t është një operë në katër akte me libreto nga Salvatore Cammarano (dhe e përfunduar nga Leone Emanuele Bardare), e frymëzuar nga drama El Trovador nga Antonio García Gutiérrez.
Historia, e vendosur midis Aragonit dhe Biskajës në shekullin e 15-të, sillet rreth një rrjeti dashurie, hakmarrjeje dhe identitetesh të humbura:
Konti di Luna është i dashuruar me Leonorën, një zonjë oborri, por edhe Manrico e do atë – edhe ajo gjithashtu. Të dy burrat janë armiq të betuar, të pavetëdijshëm se në të vërtetë janë vëllezër. Cigania Azucena, nëna adoptuese e Manricos, e ruan sekretin: vite më parë, për t’u hakmarrë për djegien e nënës së saj nga duart e babait të kontit, ajo kishte rrëmbyer djalin e kontit, por gabimisht kishte hedhur fëmijën e saj në flakë.
Në fund, Manrico kapet dhe dënohet me vdekje; Leonora përpiqet më kot ta shpëtojë atë, duke helmuar veten për të mos iu dorëzuar Kontit di Luna. Pas ekzekutimit, Azucena i zbulon kontit të vërtetën e tmerrshme: “Ai ishte vëllai yt!”
Opera është e famshme për intensitetin e saj dramatik dhe ariet si “Di quella pira” dhe “Stride la vampa“.