Instituti Italian i Kulturës në Tiranë ka kënaqësinë të promovojë Edicionin e 18-të të Bienales së Artistëve të Rinj MEDITERRANEA të ardhur nga vende të ndryshme të Evropës, që do të organizohet nga data 4 deri më 9 Maj 2017, në Tiranë dhe Durrës.
Michelangelo Pisoletto dhe Juan Sandoval, Deti Mesdhe – Sedie Love Difference (2009)
| projekt special Mediterranea 18 | Trageti Bari – Durrës + Villa 31 | 3-4 maj 2017
“Duke u nisur nga ideja e detit që mban emrin Deti Mesdhe zgjerojnë konceptin e Love Difference në nivel global, duke zgjeruar vizionin tonë për të tjera” dete mesdhetare” të botës. Detin Baltik, Detin e Zi, Detin e Karaibeve – Gjirin e Meksikës, Detin e Kinës Jugore dhe Detin e Kuq. Secila prej tyre mbledh rreth tij realitete historike dhe bashkëkohore kulturash të ndryshme që lidhen me vende të ndryshme. Emri Mesdhe ka një kuptim të përbashkët me të gjitha detet që janë të rrethuar nga toka, ndryshe nga oqeanet dhe sipërfaqet që nuk kanë parametrat e përcaktuara “
Michelangelo Pistoletto
Vepra që do të prezantohet në Tiranë përbëhet nga gjashtëdhjetë karrige që përbëjnë formën e Detit Mesdhe, çdo karrige përmban një pjesë të hartës së vizatuar, aty ku deti takon tokën.
Vepra është një pajisje aktive e Love Difference – Lëvizje artistike për një Politikë Inter Mesdhetare, një projekt i ndryshimit shoqëror përmes artit dhe kulturës.
Love Difference është një shoqatë kulturore, e themeluar nga Michelangelo Pistoletto dhe Cittadellarte në vitin 2002 qëllimi i të cilës është të trajtojë konfliktet dhe tensionet e krijuara nga kultura të ndryshme përmes artit dhe krijimtarisë, në mënyrë që të zgjidhen këto tensione nëpërmjet takimeve, shkëmbimeve, duke përfshirë energjitë ekzistuese në një drejtim të kundërt me përplasjen; Karriget përfaqësojnë Detin, djepin e dallimeve. Ato tregojnë për takimet e qytetërimeve dhe ftojnë të duhen dallimet në lidhje me kulturat e ndryshme. Karriget bëhen kufi midis tokës dhe detit, një linjë i ndan në gjysëm.
I Mediterranei – Sedie Love Difference është realizuar në një version të parë për projektin Gjysëm Tokë / Gjysëm Det në bashkëpunim me Alias.
Michelangelo Pistoletto (1933), piktor dhe skulptor, është një nga artistët italianë më të rëndësishme në jetë.
Vepra e tij inserohet në kontekstin e ashtuquajtur “objektivitet ri” i cili në Itali është një nga përkthyesit më të rëndësishme. Ai përdor një teknikë personale krejt të re, duke kthyer imazhe fotografike në madhësi reale mbi sipërfaqe të mëdha çeliku inox reflektues dhe pleksiglas. Që nga fillimi i veprimtarisë artistike, në vitet gjashtëdhjetë, veprat e tij i dhuruan një interes të menjëhershëm ndërkombëtar. E famshmja Venere degli stracci, 1967, vepër e përdhosur ku artisti vendos një ikonë të artit klasik përballë një grumbulli veshjesh të grisura.
Në fund të viteve Shtatëdhjetë dhe në fillimet e viteve Tetëdhjetë, Pistoletto i afrohet skulpturës në poliuretan, allçi, çimento ose mermer me veprat si L’etrusco (1976), L’Annunciazione (1980), il Gigante (1981) o L’acrobata (1982).
Në vitin 1998 ai themeloi në Biella qendrën multikulturore dhe shumë sektoriale Cittadellarte – Fondacioni Pistoletto. Veprat e tij gjenden në muzetë e mëdha të artit modern dhe bashkëkohor; Ai ka marrë pjesë në nëntë edicionet e Biennales së Venezia-s dhe në katër edicione të Documenta di Kassel.
Në vitin 2013, organizoi një ekspozitë personale në Louvre në Paris. Ndër çmimet e marra Leone d’oro alla carriera alla 50° Biennale di Venezia (2003); il Wolf Foundation Prize in Arts (2007); il Praemium Imperiale dalla Japan Art Association (2013).
Në vitin 2015 ai organizoi një performancë të madhe në plazhin e Galipolit me qindra të rinj të cilët kanë projektuar me trupat e tyre simbolin e Parajsës së Tretë: një rikonfigurim i shenjës matematikore të pafundësisë.
Juan Sandoval Medellín 1972 / është artist dhe drejtor i Zyrës së Artit të Cittadellarte – Fondacioni Pistoletto. Ai ka ekspozuar në nivel ndërkombëtar që nga viti 1994. Ai është bashkë-themelues i kolektivit el puente_lab me seli në Medellin, platforma për prodhimin artistik dhe kulturor që përdor artin bashkëkohor si një mjet për transformim shoqëror. Që nga viti 2002 ai është drejtor i Zyrës së Artit të Cittadellarte, ka koordinuar 17 edicionet e ekspozitës vjetore “Arti në Qendrën” dhe ekspozita të shumta të organizuar në bashkëpunim me institucione të tjera, duke përfshirë MuKHA di Anversa, ishulli i San Servolo për Biennalen e 50 të Venezia-s, Galerinë Civica di Modena dhe Maxxi në Romë, etj